วันเสาร์ที่ 23 สิงหาคม พ.ศ. 2551

ไปดูนก แบบมืออาชีพ

ทีมดูนกในทริปนี้

ฉันออกไปดูนกด้วยตัวเองอยู่หลายครั้ง ดูแบบไม่มีหลักการและไม่มีแนวทาง เรียกได้ว่าเป็นการดูนกแบบมวยวัด ที่ฉันถือเอาความสะดวกสบายเข้าว่า ถ้าวันไหนอยากไปดูนกฉันก็จะเตรียมกล้องถ่ายรูปและกล้องสองตาอันเล็กจิ๋ว หมวก น้ำดื่ม ขนมขบเคี้ยวที่ให้พลังงานและแผนที่ซึ่งจะช่วยไม่ให้ฉันหลงทาง เท่านี้ก็ถือเป็นอันครบองค์ กระทั่งวันหนึ่ง ฉันได้ทราบข่าวว่า จะมีการนำดูนกสำหรับผู้สนใจ.. ฟรี

8 โมงเช้าของวันเสาร์ เป็นเวลานัดตามหมายกำหนดการ ใครที่ต้องการไปดูนกตามโปรแกรมนี้ ก็จะต่างคนต่างไปเจอกันที่ทางเข้าด้านตะวันออกของทะเลสาบ Lake Murray และนี่คงเป็นโอกาสดีที่ฉันจะได้ไปดูนกแบบมืออาชีพกับเขาบ้าง

ฉันไปถึง Lake Murray ล่ากว่าเวลานัดเล็กน้อย ตรงจุดนัดหมายมีกลุ่มคนราว 6-7 คนที่ดูจากสัมภาระของพวกเขาก็รู้ว่าเป็นพวกมาดูนกแน่นอนมารออยู่ก่อนแล้ว เมื่อแน่ใจว่าฉันเดินมาหาคนไม่ผิดกลุ่ม ฉันจึงแนะนำตัวเองและบอกกับพวกเขาว่าฉันจะมาร่วมดูนกด้วย จากนั้นเพียงอึดใจ ก็มีผู้คนทยอยมาร่วมทีมเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ


ฉันมองอุปกรณ์การดูนกที่แต่ละคนนำมาด้วย ก็พบว่า ทุกคนจะมีกล้องสองตา (Binoculars) อันโตขนาด Full Size ห้อยคออยู่ ช่างต่างกับฉัน ที่มีกล้องสองตาขนาด Compact อันเล็กจิ๋วเดียว แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ฉันสูญเสียความตั้งใจจะมาดูนกไปแม้แต่น้อย และก่อนที่การดูนกจะเริ่มขึ้น คุณสุภาพสตรีผู้เดินเข้ามาร่วมทีมเป็นคนสุดท้าย ก็ช่วยให้ฉันรู้สึกมั่นใจ เพราะเธอเองก็มีกล้องสองตาอันจิ๋วห้อยคอไว้ เหมือนกัน ในที่สุดวันนี้เรามีนักดูนกด้วยกัน 14 คน และดูเหมือนว่านักดูนกบางคนจะเคยรู้จักกันมาก่อน พวกเขาคงได้ร่วมทีมดูนกด้วยกันแบบนี้ในหลายทริป แล้ว

ไมค์ เป็นผู้นำทีมดูนกในวันนี้ และหลังจากที่แนะนำตัวแล้ว ไมค์ก็เริ่มงานของเขาด้วยการเดินนำเราไปดูนกฮัมมิงเบิร์ด ที่กำลังบินว่อนไปมา หากินน้ำหวานกันอยู่ในกอดอก Mexican Sage สีม่วง ที่อยู่ไม่ไกลจากตรงที่เรายืน เป็นรายการแรก

ฉันเคยเห็นนกฮัมมิงเบิร์ดอยู่หลายครั้ง แต่ฉันไม่เคยเห็นพวกเขาในจำนวนมากเท่านี้มาก่อน ประมาณว่าในเวลานั้นน่าจะมีฮัมมิงเบิร์ดอยู่ในราว 20 ตัวหรืออาจจะมากกว่า ทุกคนในทีมต่างพากันยกกล้องสองตาขึ้นมาส่องดูนก โดยไมค์จะคอยเป็นพี่เลี้ยงและคอยบอกเราว่า นกฮัมมิง เบิร์ดที่เรากำลังดูอยู่นั้นมีพันธึ์อะไรบ้าง ตัวที่มีสีนี้เป็นพันธุ์นี้ ตัวที่มีสีนั้นเป็นอีกพันธุ์ ไมค์จะบอกด้วยว่านกในลักษณะไหนเป็นนกตัวเมีย หรือในลักษณะไหนเป็นนกในวัยเด็ก ฉันไม่รู้จักเรื่องสายพันธุ์ของนกฮัมมิงเบิร์ดและยังไม่มีความชำนาญในการแยกแยะ แต่ไมค์ก็จะมีหนังสือคู่มือดูนก Field Guide to the Birds of North America อยู่ในมือเล่มหนึ่ง ที่เขาคอยเปิดและชี้ให้ลูกทีมผลัดกันมาดู


หนังสือดูนกของฉัน พิมพ์และปรับปรุงครั้งที่ 5 เป็นเล่มล่าสุดณ.ปัจจุบัน

หนังสือคู่มือดูนกเล่มนี้ของไมค์สวยมาก ข้างในบรรจุไปด้วยภาพวาดของนกชนิดต่างๆที่มีรายละเอียดชัดเจนทีเดียว และหนังสือเล่มนี้เองที่ทำให้ฉันตัดสินใจได้ว่า ฉันจะเลือกหนังสือคู่มือดูนกแบบเดียวกับของไมค์ แทนที่จะเลือกเล่มที่มีภาพถ่ายเป็นภาพประกอบ ตามที่เคยหมายตาไว้แต่แรก

นักดูนกบางคนในทีมจะมีหนังสือคู่มือดูนกติดตัวกันมาด้วย แต่ละคนก็จะเลือกใช้หนังสือคู่มือดูนกในชื่อปกอื่นๆหรือในชื่อผู้เขียนคนอื่นแตกต่างกันไป ทั้งนี้พวกเขาให้ความเห็นว่า การเลือกหนังสือคู่มือดูนกนั้นมักขึ้นกับความถนัดและขึ้นกับความชอบของแต่ละคน นอกจากหนังสือคู่มือดูนกแล้ว นักดูนกบางคนจะพกกระดาษโน๊ตบ้าง สมุดโน็ตเล่มเล็กๆบ้าง พร้อมปากกา ไว้สำหรับบันทึกและจดชื่อนกที่ได้เห็นในวันนี้เอาไว้ด้วย หลายคนจะมีเป้หรือกระเป๋าสะพายคนละใบไว้สำหรับใส่สิ่งของเหล่านี้ บางคนที่รอบคอบขึ้นไปอีก ก็จะมีขวดน้ำดื่มและขนมขบเคี้ยวที่ช่วยให้พลังงานพกติดตัวมา แต่นอกจากฉันแล้ว.. นักดูนกเหล่านี้ไม่มีใครพกกล้องถ่ายรูปแม้แต่คนเดียว


"พวกคุณไม่ถ่ายภาพนกกันหรือ" ฉันถามขึ้นด้วยความสงสัย

คุณลุงสูงวัยในเสื้อยืดสีแดง ผู้เริ่มการดูนกครั้งแรกตั้งแต่วัย 17 ปีกรุณาตอบฉันว่า เขาถ่ายภาพนกด้วยเหมือนกันในบางโอกาส และเขาก็ได้ถ่ายภาพนกสวยๆจากหลายประเทศที่เขาเดินทางไปดูนก เก็บไว้มากทีเดียว ...คำว่าไปดูนกมาหลายประเทศ ทำให้ฉันถึงกับตาลุกวาว


นอกจากไมค์จะมีกล้องสองตา และหนังสือคู่มือดูนกมาด้วยแล้ว เขายังมีกล้องสโคปที่ติดขาตั้งกล้องไว้พร้อม แบกมาเพื่อให้พวกเราได้ใช้ดูนกด้วย ฉันไม่เคยมีโอกาสได้ดูนกผ่านกล้องสโคปมาก่อน นี่จึงเป็นโอกาสดีทีเดียว วันนี้เราได้ดูเหยี่ยวที่ยืนนิ่งอยู่บนสายไฟไกลลิบๆ ผ่านกล้อง สโคปตัวนี้


ไมค์พาเราเดินลัดเลาะไปตามทางแคบๆขรุขระ ที่สองข้างทางเป็นพงหญ้ารกๆ ถึงตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกว่าฉันคิดผิดที่ใส่กางเกงสามส่วน ในขณะที่บางคนในทีมเขาจะใส่กางเกงขายาวเพื่อป้องกันกิ่งไม้ คมหนาม และใบหญ้าบาดข่วน ผ่านทุ่งหญ้าไมค์พาเดินเลาะไปตามชายน้ำบ้าง ปีนเนินบ้าง ช่วงนี้เองที่ฉันมีโอกาสรู้สึกโชคดีอยู่นิด ตรงที่เลือกใส่รองเท้าหุ้มข้อคู่ที่เพิ่งซื้อมาใหม่เอี่ยม เพราะมันช่วยให้ฉันเดินในที่ยากๆได้ง่ายมาก


วันนี้พวกเราได้เห็นนกหลายชนิด แต่ด้วยประสบการณ์ที่มีอยู่น้อยเหลือเกินของฉันทำให้ฉันรู้ว่า ฉันยังรู้จักนกน้อยมากในขณะที่นักดูนกคนอื่นต่างแสดงอาการฮือฮา เมื่อเขาได้เห็นนกตัวนั้นตัวนี้ที่อยากมาดู บางคนพอเห็นนกที่คาดหวังไว้ก็จะยิ้มดีใจ บางคนที่ไม่รู้จักชื่อนกก็จะถามไถ่ เมื่อได้ชื่อแล้ว ก็รีบควักปากกามาจดชื่อนกด้วยลามมือยุกยิก พวกเขาต้องเก็บชื่อนกตัวนั้นกลับไปเปิดตำราหรือจดลงบันทึกไว้ทำสถิติที่บ้าน ส่วนฉันก็ได้แต่จดจำประสบการณ์นี้ไว้ หลังจากได้มาเรียนรู้แบบนี้แล้ว ฉันมั่นใจว่าคราวหน้าฉันคงจะไม่มาแบบมวยวัดแน่นอน


"กล้องสองตาของคุณเป็นไงบ้าง" ไมค์หันมาถามฉัน หลังจากที่เขาต้องช่วยให้คำตอบในความรู้เกี่ยวกับกล้องสองตา ตามที่ฉันยิงคำถามใส่ "ดี คมชัดมาก" ฉันตอบอย่างไว้เหลี่ยม แล้วคิดต่อในใจว่า..ก็มันจริงนี่น่า มันก็ดีคมชัดสมราคากล้องตัวละสี่สิบห้าสิบเหรียญนั่นแหละ


คุณลุงสูงวัยในเสื้อยืดสีแดงนั้น นอกจากจะพกหนังสือคู่มือดูนกเล่มที่ต่างจากของไมค์ ซึ่งท่านใจดีส่งมาให้ฉันได้พินิจแล้ว คุณลุงยังมีอุปกรณ์ทันสมัย เป็นพวกเครื่องบันทึกเสียงนกอันจิ๋วติดมาด้วย คุณลุงเอาของเล่นชิ้นเท่รูปร่างสวยออกมาโชว์ให้ฉันและคนอื่นๆได้ดู แล้วท่านก็เปิดเสียงนกชนิดต่างๆให้ฟัง สำหรับนักดูนกแล้ว การจดจำเสียงร้องของนกได้นั้นจะมีประโยชน์มาก เพราะมันจะช่วยให้รู้ได้ว่า เสียงร้องของนกตัวที่กำลังมองหาอยู่นั้น เป็นเสียงของนกอะไร

เราใช้เวลาในการเดินดูนกกันราว 2 ชั่วโมง หลังจากจบการดูนกในทริปนี้ ทุกคนต่างมีความสุข คนที่มาใหม่ก็จะให้อีเมลกัน สุดท้ายพวกเราผลัดกันกล่าวขอบคุณและเชคแฮนด์กับไมค์ พร้อมหวังในใจว่า จะได้พบกันใหม่ในการดูนกครั้งหน้า


ไม่มีความคิดเห็น: